 |
| Statua Imhotepa (Luvr, Pariz) |
Danas se uz Imhotepa, kao potvrđenu istorijsku ličnost, vezuju različiti atributi od kojih su mnogi proizvod viševekovnih kompleksnih procesa mitizacije i stvaranja tradicije. Na osnovu istorijskih izvora kojima se raspolaže, poznato je da je Imhotep bio egipatski vezir, visoki sveštenik, lekar i dvorski arhitekta, odnosno tvorac prve monumentalne strukture od kamena u istoriji čovečanstva. Tradicija ga predstavlja kao mudraca, vrača, mistika i čoveka za koga postoje indicije da je osmislio, ili barem usavršio mumifikaciju. Iako je bio poštovan još tokom svog života, nakon smrti je postepeno pao u zaborav, izuzev u regionu Memfisa i Sakare gde je njegova ličnost postepeno postala predmet različitih mitizacija. Kasnije, počinje da se formira jaka tradicija koja postepeno doprinosi širenju i jačanju njegovog kulta na prostoru celog Egipta.
U starom Egiptu je inače smatran zaštitnikom pisara, a takođe se verovalo da poseduje i isceliteljske moći. U Torinskom papirusu se pominje kao sin boga Ptaha, najznačajnijeg božanstva Memfiske trijade. Njegov kult je doživeo kulminaciju tokom vladavine Ptolomeja, kada je deifikovan i poistovećivan sa Asklepijem. Tokom srednjeg veka, njegovo ime je bilo poznato u ezoterijskim krugovima, pri čemu je posebno bio cenjen među alhemičarima, vračevima, misticima i magovima.